Wspomienia

Dawno tu niebyłym ,jakoś nie bardzo mam o czym pisać ,a może po prostu nie chce mi się .A może to już nie ma znaczenia ,bo błahe ,nie znaczące i ma to tylko dla mnie jakich tam wydźwięk.

Dziś jest szczególny dzień ,1 listopada .Święto zmarłych.Nie byłam na cmentarzu ,bo jestem tuż po antybiotyku i pogoda nie dopisała,wiało mocno i padał intensywnie deszcz. 

Moja mama ,tato i brat pojechali na groby a ja zostałam z bratową i małą. Miło było nam samym, a później razem .

Na cmentarzu mam babcie i dziadka oraz moją siostrę, tez chorującą na SMA .Gdyby żyła miałaby teraz 39 lat.

Moja siostra była niesamowicie zdolna,pisała artykuły,wiersze i gdyby spisywała te opowiadane przez siebie w dzieciństwie mi bajki,to byłaby bajkopisarką.Opowiadała je doskonale! Była samoukiem,uwielbiała Esperanto ,Angielski i zamierzała zacząć  uczyć się Niemieckiego. Malować też umiała pięknie ,tyle że to nie było jej największą pasją jak książki...

Pewnego dnia odlecę stąd

na skrzydłach białych żagli 

Zostawię dom ,bezpieczny port

pozwolę nieść się fali.

Pewnego dnia dosięgnę nieba

odkryję ląd nieznany 

Nadziei tylko mi trzeba

Nadziei i wiary...

          wiersz napisała                  

przez                         

śwp. Dorota F.                

***

Someday I'll flay away

on wings of the white sails

I'll leave my home  the safe port

I'll let to float myself  by waves

Someday I'll  touch the sky

I'll discover an unknow world.

I need only to keep the hope 

 The hope and the faith. 

Poem written by                   

sainted                           

Dorota F.